TANRILARLA SAVAŞANLAR

Kutsal Düzen

Neoliberalizm, çok tanrılı bir sistemdir. Tanrıların tanrısı, kutsal dağın zirvesinde oturan paradır. Yanı başında, sağ kolu olan güç yer alır. Evren, paranın verdiği güç sayesinde yaratılmıştır. Gücün dağılımı, sayıları bir elin parmağını geçmeyen tanrılara bahşedilmiştir. Kutsal bahçenin en ihtişamlı köşesinde ise özgürlük yer alır. Tanrılar ancak paranın izin verdiği ölçüde özgürlüğe ulaşabilirler. Dağın en alt katmanında yer alan insanlar, yaratıcılarına çeşitli şekillerde minnet duyarlar. Yaratıcılar, kendilerine tapan tanrıcılar sayesinde her geçen gün daha da güçlenirler. Tanrıların ve tanrıcıların karşıtı olan insancılar, yaratıcılarına karşı savaş ilan etmiştir. Para yok edilerek yerini insanlar alacak, evrenin yaratıcısı olan güç ise herkese eşit miktarda dağıtılacaktır.

Dünyanın En Değerli İnsanı

Zekâ ve yetenek üzerine yapılan tartışmalar, zenginlere sarsılmaz bir meşruiyet alanı yaratır. Gerçekten de zengin olmanın koşulu, zeki ve yetenekli olmaktan mı geçer? Ekonomik rahatlığın sağladığı imkânlarla gelen avantajlar, zenginlere doğuştan bahşedilir. Kaliteli eğitim, dil kursları, rahatlık, özgüven, geleceğe yönelik korkusuzluk ve risk potansiyelleri, sistem içerisinde öne çıkmayı kolaylaştırır. Adaylar arasından bağlantıları, ırkları, mezhepleri güç odaklarına yakın olan, faydacı, apolitik, kolay kontrol edilecek seçenekler tercih edilir. Zenginlerle iyi ilişkiler geliştirmek isteyen birçok kurum, beklendiği üzere onları tercih edecektir. Günün sonunda zekâ ve yeteneğin para sayesinde ortaya çıktığı görülür. Fırsat eşitliği, eşitsizliğin olduğu dünyada geçersizdir. Sistem yetenekli insanları değil, kullanışlı insanları belli konumlara getirir.

Çok Çalış 

Zenginler, çok çalıştıkları için varlıklı değiller. Öyle olsaydı, günde on iki saatten fazla çalışarak sömürülen işçiler, dünyanın en zengin insanları olurdu. Servet, adaletsiz sistem içerisinde karşılarına çıkan fırsatlarla, ailelerinden kalan miras yoluyla ya da sahip oldukları sermaye sayesinde zenginler tarafından oluşturulur. Ardından kendileriyle ilgili abartılmış hikâyeler yazarlar. Sıfırdan bu noktaya geldiklerini, inanılmaz zorluklara karşı mücadele ettiklerini, kendilerininde bir zamanlar fakir olduklarından bahsederek, sahip olunan imkânlara meşruiyet sağlamaya çalışırlar.

Hastalığın Reel Kanıtı: Hagrid Vakası

Ekim ayında Amasra kömür madeninde bir patlama meydana gelir. Maden, kırk iki işçiye mezar olur. İşçileri yıllardır sömüren sistem, sonunda canlarını alır. Aynı gün tüm gözlerin çevrileceği başka bir olay daha patlak verir. Harry Potter filminde Hagrid karakterini canlandıran oyuncu hayatını kaybeder. Hayali karakter Hagrid’in ölümü, gençleri yasa boğar. Madendeki katliamla ilgili içeriklere denk gelmek neredeyse imkânsızdır. Yanı başımızda yaşanan bu olaydan sonra dünyanın farklı yerlerinde açlıktan ölen on binlerce insanı konuşmanın anlamı kalmamıştır. Bu durum sistemin beyin yıkama işlevinin oldukça çarpıcı bir örneğidir.

Tatlı Rüya

Zenginlerin daha fazla paraya ihtiyacı yok. Parasal sistemin çökmesi durumunda ise ellerinde yalnızca birkaç değersiz kâğıt parçası kalacağının farkındalar. Bu nedenle artık tek bir amaçları var; sistemi korumak. Düzeni gerçekten sorgulayan insanlar ekranlara çıkartılmıyor. Zalimler kurtarıcı, kötüler iyi gibi gösteriliyor. En büyük korkuları ise gençler çünkü değişim her zaman onlardan gelir. Akıl almaz kaynakların gençlerin zihinlerini karıştıracak içeriklere harcanması tesadüf değil. Yeni nesiller bu dünyayı düşünmesin, gerçeklikten kopsun, toplumla ilgilenmesin ve kendi iç dünyasında sonsuza dek kaybolsun. İstenilen sonuç ise tam sessizlik.

Kıvılcım

Dünyada hepimize yetecek kaynaklara sahip olmamıza rağmen bir azınlık, elindeki gücü korumak için insanları sömürüyor. Kurtlar, kuzu kılığında şirin gösterilirken, yıkıcı düzen hayatta kalmak için besleneceği sonsuz insan kaynağına ihtiyaç duyuyor. Sömürücülere karşı anlayış yok, uzlaşmak yok. İnsanlığın kanını emmek için kollara bağlanan şırıngalar söküldüğünde, zihinlerdeki bulanıklık yok olacaktır.